maandag 24 maart 2014

I'm dreaming of a white..... camper!


Zij: 'Zeg schat waarom wilden we dit ook al weer, deze camper enzo?'

Hij: 'Nou, zodat we in de weekenden heerlijk kunnen genieten, chillen en er lekker samen tussen uit kunnen.'

Zij: 'Chillen en er tussen uit, oja da's waar ook....'. gevolgd door stilte.

Dit gesprek vindt plaats terwijl ik, in het weekend (make-up-loos, met verfhanden en met een vermoeid lijf) een pizza naar binnen schuif. Vrienden wilde afspreken om te eten, gezellig, maar wij volharden in 'nee, kan niet' en klussen stug door. En door.
Het moet af.
Ontspannen en er tussen uit, uhm something went wrong here.

Uiteindelijk genieten we vast dubbel van het niksen voor een zelf-gepimpte camper, maar voor nu valt er weinig te chillen.

We hebben dus niet stil gezeten de afgelopen weekenden. Watskeburt?

Rot hout vervangen voor nieuw triplex: check
De wanden behandeld, behangen en geverfd: check
Afwerklatten gezaagd en opgehangen: check
Veel grondverf gesmeerd: Check
Ramen gekit, antilek gemaakt: Check
Kozijnen van vies zwart naar fris Wit: Check
Het bed in de koof vervangen: check


Dit laatste hebben we in volledige 'buurman en buurman'-stijl gedaan. De plank die in de koof moet is namelijk nogal groot. Te groot. Dit blijkt als we hem op alle mogelijke manieren proberen zijn plaats te krijgen. Robert zaagt zelfs stukjes uit de camper om het ding er in te krijgen, maar hij past gewoon echt niet. Ik raak lichtelijk wanhopig. Na een uurtje of wat (en tal van vloeken verder)blijkt dat de hoeken er af zagen en er weer aanplakken een vrij simpele oplossing is. Dussss.

A-JE-TO.

Ook verstek zagen blijkt hogere wiskunde die dag. Ik kan jullie vertellen dat dit geen hoogtepunt in mijn klus-carrière is. Daar wil ik het graag bij laten.
Ik heb er die dag genoeg over gezegd (@%#piep#@**KAK).

Maar verder alles goed hoor. Wink.

Hier nog wat evidence, om te laten zien dat we echt wel lekker bezig zijn.


Rot wordt wit

 
Slaapgedeelte weer droog
 
 
 
 
En hoe was het ook al weer eerst:
 
 
 
En nu:
                                               

 
 
Ondertussen wordt er vast geshopt:
 
 
 
En inspiratie opgedaan:
                             
                                      

 
 
 
PS: naast de Nucleaire top gebeuren er ook andere spannende dingen in het centrum van the Hague. Er wordt namelijk ook met een 5,5 meter lange retro-camper gereden. Een kleine persoonlijke overwinning. Stoeprandje meegepakt en een stoplicht genegeerd, maar wat geeft het; you are in a Sunrise. ;) Hier ziet u de chauffeur voor het Malieveld.
 
 
 

maandag 10 maart 2014

.....and the waterproof roof!?


En weer 2 weken doldwaze klusweken te bloggen! Wat een feest! Alhoewel een feest was het niet altijd.
De stalling en parkeergoden blijken ons niet gunstig gestemd. De sunrise stond voor de deur te staan, bij gebrek aan een geschikte stalling.  Voorzien van een prachtig blauw zeil, omdat zij net als iedere dame van een zekere leeftijd, nog wel eens last heeft van lekkage.



Op zich vonden wij deze constructie prima, ook de buren waren vol interesse en begrip, helaas was de lokale parkeerwacht iets minder enthousiast. Hij vond het namelijk nodig om ons te voorzien van een briefje onder de ruitenwisser. En hoewel wij bij 45 euro ons lesje ook wel hadden geleerd, schreef hij 95 euro op het briefje. Wij ook van jou, officer handsome…

Nou ja, je moet leren vallen voordat je leert lopen…

We hebben inmiddels een mooi plekje langs de Vliet gevonden waar de sunrise kan staan, op dagen dat wij hard werken voor die 95 euro’tjes.

Met frisse moet halen wij haar nu iedere zaterdagochtend op, om lekker aan de slag te kunnen. Zo ook afgelopen zaterdag. Met enige assistentie van de Twingo, konden we de camper starten. Of nou ja enige assistentie….. Nadat Robert de parkeerplaats  zo’n 100m had verlaten (dus met behulp van startkabels) kreeg hij een briljante ingeving:  ‘he, daar zit dat knopje om van LPG naar benzine te schakelen hoe werkt dat eigenlijk??’. En hij schakelde.
De camper moppert een beetje maar schakelt dan keurig over op benzine! Al voor een stoplicht staande dacht die beste jongen, laat ik hem maar weer terugschakelen naar LPG. Nou dat blijkt dus niet zo’n goed idee als je stilstaat. Again the Twingo came to the rescue! Wat houden we toch ook veel van dat kleine witte auto’tje. Dat er een kleine verkeerschaos ontstond deerde niet, want mensen, de zon scheen! En hoe!

Want de weer- goden staan dan wel weer aan onze kant, en die wonnen het met 10-1 van de parkeer-goden afgelopen weekend (blogschrijver steekt tong uit).

En wat doe je als de zon schijnt!?

Juist! Het dak repareren!! Vele uurtjes zaten wij gewapend met een plamuurmes op het dak. Alle oude verflagen (en dat waren er nogal wat) zijn verwijderd. Ook alle creatieve ‘Help er is lekkage, we plakken er iets op!’- oplossingen zijn verwijderd.
Terwijl wij zo zitten te krabben op het dak trekken we aandacht. Vooral kinderen vergroten hun ogen en hun mondjes vallen open. ‘mama, wat doen die meisjes (haha) op het dak’.

Ook de grote mensen kijken en zwaaien of lachen naar ons. Ik vraag me steeds af of ze het heel leuk vinden of dat ze denken dat we knettergek zijn geworden. Ik hou het maar op het eerste. Ook de goede adviezen in plat Haags uit ons buurcafe Heeswijk zijn niet van de lucht. ´Mooi campahtjah, volkwaguh he, ken je nog jaruh mee rije jongahs!´



Kortom wij vermaken ons wel. En het dak!? Daar zit iets op, waarvan de verpakking beweert dat we het nog jaren drooghouden.  We geloven er heel erg, enorm, helemaal in (ivm karma).